நேற்று இரவு ஒரு அன்பான நண்பரை இழந்தேன்...
மிகவும் ஆர்வமுள்ள, திறமையான உதவி இயக்குனர் - 26 வயது… எந்த கெட்ட பழக்கமும் இல்லை, ஆரோக்கியமான வாழ்க்கை முறை.. ஆனால் கடவுள் அவரை சீக்கிரம் அழைத்துக் கொண்டார்…
அவர் வேலையின் போது "சரிந்து"... இறந்துவிட்டார்.
வாழ்க்கை மிகவும் நிச்சயமற்றது...வாழ்க்கை மிகவும் அநியாயமானது... தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள அவருக்கு ஒரு கால அவகாசம் கூட வழங்கப்படவில்லை... சில நிமிடங்களில் கீழே இறங்கிச் சென்றுவிட்டார்... மிக மோசமான விஷயம் என்னவென்றால், அவர் இறப்பதற்கு 1 மணிநேரத்திற்கு முன்பு என்னை அழைத்திருந்தும் என்னால் அவருடன் பேசமுடியவில்லை... நான் அவனுடைய போனை எடுத்திருக்க விரும்புகிறேன்....
நம் வாழ்வின் அடுத்த நொடி நிச்சயமற்றது என்பதால் நாம் அனைவரும் ஈகோ வெறுப்பு போன்றவற்றை மறந்து விடுவோம்... மகிழ்ச்சியாக இருக்க முயற்சிப்போம்..... யாருடனாவது வெறுப்பை வீசுவதை விட புன்னகைப்போம்... மன அழுத்தத்தை தவிர்க்க முயற்சிப்போம் - இதுவே இன்றைய உலகின் மிகப்பெரிய குற்றவாளி...
நீங்கள் ஏதாவது ஒரு வழியாகச் சென்றால் யாரிடமாவது பேசுங்கள், அந்த வலி மற்றும் மன அழுத்தத்தில் நீங்கள் தனியாகச் சென்று விடாதீர்கள்... அது உங்களைத் தின்றுவிடும்...
“என்ன சார் இருக்கு இந்த உலகத்லே…அவ்ளோ எதிர்மறை, வெறுப்பு எதுக்கு..சந்தோஷமா இருங்க, அன்பைப் பரப்புங்க, அதுக்கு ஒண்ணும் செலவில்லை”...-அதுதான் #ராமகிருஷ்ணா என்னிடம் அடிக்கடி சொல்வது.
-நப்பசலையார்